Gisteren werd een belangrijke mijlpaal bereikt in de Nederlandse letteren. Een gebeurtenis die tamelijk uniek mag worden genoemd, zodat je zou verwachten dat het volk erover zou worden geïnformeerd door de media. Daar is tot nu toe geen sprake van. Wat daarvan de reden is, is een kwestie van speculeren, maar laat ik eerst even uitleggen waar het om gaat, voor ik mijn verbazing uitspreek dat noch De Wereld Draait Door noch VPRO Boeken ook maar een jota aandacht hadden voor deze gebeurtenis.
Gisteren, 8 december 2018, werd het vijftigste deel gepresenteerd in de Bordeauxreeks, de poëziereeks van uitgeverij Liverse. De tweede bundel van Eric de Rooij, Hongerklop, is de gelukkige en dat is niet voor niets, want het is een prachtig boek, misschien wel een prijswinnend boek, al kan ik als historicus de toekomst niet voorspellen. U kunt dat trouwens ook niet, al zijn er enkelen onder u die menen van wel. Minder drinken dan maar, zou ik zeggen.
Toen uitgever Henk Verweerd in 2010 zijn plannen ontvouwde voor een nieuwe poëziereeks en mij als redacteur vroeg, was dat in een periode dat de 'gerenommeerde' uitgeverijen (meestal betekent dat een prestigieus kantoor in de Amsterdamse grachtengordel) hard bezig waren om hun poëziefonds af te stoten of drastisch te beperken, zoals ze ook hard bezig waren de meeste van hun literaire tijdschriften, kweekvijvers van de letteren, de nek om te draaien. Er moesten targets worden gehaald, zoals dat in het vigerende bastaard-Nederlands heet. Henk Verweerd geloofde niet in targets, maar vond wel dat een uitgeverij die zichzelf respecteert een poëziefonds dient te hebben. Dat fonds groeide in acht jaar tijd aan tot vijftig bundels, een groei tegen de verdrukking in, en er komt nog meer moois aan.
De Bordeauxreeks opent met de bloemlezing Aanwijzingen voor de schepper, een titel die is ontleend aan een gedicht van Pieter Breman. De bundel bevat werk van dichters, nog levende dichters, die op de een of andere wijze bij de stad Dordrecht zijn betrokken. De reden: Liverse is een Dordtse uitgeverij (zonder prestigieus pand en met de prettige gewoonte zijn auteurs te ontvangen in Visser's Poffertjes aan de Groenmarkt). Boze tongen fluisteren weleens dat dat de reden is dat er in de media slechts magere belangstelling is voor de Bordeauxreeks. Dat kunnen wij natuurlijk niet geloven, poëzie is al decennia lang het ondergeschoven kindje van de Nederlandse letteren. Je spoort niet als je je er mee bezighoudt, je kunt er meestal geen targets mee halen.
De reeks geeft ruimte aan debutanten (waaronder Josse Kok, in 2014 genomineerd voor de C. Buddingh'-prijs), brengt dichters in vertaling en biedt een podium aan een grote diversiteit aan poëtisch talent. U wilt uiteraard weten wie dat zijn. Ik ga geen namen noemen, want dan vergeet ik misschien iemand en dat zou vervelend zijn. Kijkt u maar op liverse.nl. Daar kunt u direct bestellen. Ondertussen gaan wij door met het uitbouwen van de Bordeauxreeks. In Dordrecht, de stad waar ze al jaren geen stadsdichter meer hebben, maar gelukkig wel een kauwgommuur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.